Το να παραμένει κανείς προσηλωμένος στον στόχο του είναι πραγματικά δύσκολο. Η καθημερινότητα, το άγχος, τα απρόοπτα γεγονότα, ένα εμπόδιο ή μια μικρή αποτυχία μας αποσυντονίζουν.
Χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα για να παραμείνουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας και να μην τα παρατήσουμε!
Το κλειδί είναι ένα: να μάθουμε να κατανοούμε και να ελέγχουμε τις αρνητικές σκέψεις. Γιατί αυτές είναι που επηρεάζουν τα συναισθήματα μας.
Οι αρνητικές σκέψεις μας περιορίζουν, μας κάνουν να πιστέψουμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε, μας απογοητεύουν!
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε πώς να απωθούμε την όποια αρνητική σκέψη και να επικεντρωνόμαστε στον στόχο μας και στα βήματα που θα ακολουθήσουμε για την επίτευξη του.
Υπάρχουν 3 βασικοί λόγοι που μας αποσυντονίζουν και μας απομακρύνουν από τον στόχο μας. Αυτοί είναι:
1. Έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητες μας
Όταν επικεντρωνόμαστε στο τι θέλουμε και σκεφτόμαστε γιατί δεν το έχουμε ακόμη πετύχει, το μυαλό μας αυτόματα δημιουργεί δικαιολογίες. Πχ. «φταίει το ότι δεν είμαι αρκετά ικανός», «ο άλλος που τα κατάφερε είναι πιο έξυπνος», «έχω αποτύχει και στο παρελθόν και το ίδιο συμβαίνει και τώρα…δεν θα τα καταφέρω».
Κατά αυτόν τον τρόπο, με όλες τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε, παύουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας.
Η λύση είναι να επικεντρωθούμε στο τι έχουμε καταφέρει έως σήμερα, στα θετικά μας στοιχεία και στις αποτυχίες μας. Η θετική σκέψη είναι το Α και το Ω οπότε μια λίστα με τις ικανότητες μας, τις επιτυχίες μας και τα προτερήματα μας σίγουρα θα μας βοηθήσει. Έτσι θα συνειδητοποιήσουμε πόσο δυνατοί είμαστε και πόσο ικανοί να τα καταφέρουμε. Θα διώξουμε κάθε αρνητική σκέψη και θα πιστέψουμε και πάλι σε εμάς!
2. Αδυναμία ορισμού του ακριβή στόχου
Πολλές φορές ξέρουμε τι δεν θέλουμε αλλά δεν ξέρουμε το τι θέλουμε! Δεν έχουμε δηλαδή έναν συγκεκριμένο στόχο, απλά φοβόμαστε κάτι. Πχ. «δεν θέλω να μην με σέβονται», «Φοβάμαι μήπως μείνω χωρίς φίλους» κτλ…Ναι αλλά αν δεν ορίσουμε το τι θέλουμε και ποιοι είναι οι στόχοι μας δεν μπορούμε να δράσουμε.
Πρέπει λοιπόν να εστιάσουμε σε έναν στόχο και όχι σε μια φοβία μας και να σκεφτούμε τι θα κάνουμε για να τον πετύχουμε. Στο παραπάνω παράδειγμα, όπου φοβόμαστε μην μείνουμε χωρίς φίλους, ο στόχος είναι να γίνουμε πιο κοινωνικοί . Άρα πρέπει να εστιάσουμε σε αυτόν, να βγαίνουμε πιο συχνά, να μην απορρίπτουμε τους γύρω μας όταν μας καλούν κάπου κτλ.
Η αρνητική σκέψη δεν προκαλεί δράση οπότε είναι λάθος να σταθούμε στο «δεν θέλω να μείνω μόνος». Αντίθετα, ο στόχος θα μας προκαλέσει να δράσουμε!
3. Έλλειψη κατεύθυνσης
Όταν έχουμε πλέον ορίσει ποιος είναι ο στόχος μας, πρέπει να ορίσουμε και την στρατηγική μας. Ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουμε; Τι θα κάνουμε κάθε μέρα για να πετύχουμε τον στόχο μας; Τώρα είναι απαραίτητο να καταγράψουμε κάθε κίνηση που θα κάνουμε.
Δυστυχώς οι περισσότεροι κάνουμε το λάθος και προχωράμε χωρίς σαφή κατεύθυνση. Δεν ξεκινάμε και δεν κινούμαστε με ένα ορισμένο πλάνο. Δεν έχουμε προγραμματίσει ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις μας και πότε θα τις κάνουμε. Κάτι τέτοιο φυσικά μας αποσυντονίζει, μας απομακρύνει από το στόχο μας και όταν πλέον το συνειδητοποιούμε είναι αργά…έχουμε κουραστεί από όλες τις προσπάθειες που κάναμε αλλά δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα, έχουμε απογοητευτεί και τελικά τα παρατάμε!
Να θυμόμαστε λοιπόν ότι χωρίς ακριβές πλάνο δεν θα καταφέρουμε τίποτα.
Γράφει η Χριστίνα Αρ. για το Amazing Women - www.amazingwomen.gr Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου ή μέρους αυτού αν δεν υπάρχει αναφορά της πηγής και εμφανής ενεργός σύνδεσμος προς την ακριβή σελίδα του άρθρου
Comments